هــــِجاهای یک مِداد نارِنــــجی

اسم زلزله منو مستقیم میبره سال ۹۶. سالی که شب با دامن نمیخوابیدم، که با استرس دوش های کوتاه میگرفتم مبادا لخت بمیرم! سالی که با خیال نگران ساعت ها رو بیرون از خونه سپری میکردیم و وقتی بعد از ساعت ها خبری از زلزله نبود برمیگشتیم خونه و بعد بوم! زلزله بعدی! سالی که گوگولو با همه عزیز بودنش نشون داد که مرد موقعیت های حساس نیست! سالی که آتش بدون دودِ نادرابراهیمی رو میخوندم، سالِ ۹۶، سالی که عجیب بود.