هــــِجاهای یک مِداد نارِنــــجی

توی جلسه های کوفتیِ هر از گاه بسیار طولانیِ هر تقریبا یکشنبه، سه نفر از فلان تیم میان، تیمی که دقیقا نمیدونم چند نفره است اما مطمئنا این سه نفر، آدم های منتخبن برای اومدن به جلسه. از این سه نفر یکی شون همون شخصیت زبون بازِ معروف با قابلیت گرفتن پروژه های بسیاره. نفر بعدی همون آدم باهوشه است که لفظ دکتر بهش بسته میشه و پیشنهاد های فنی و مالی و مدیریتی و خلاصه همه پیشنهاد خفن ها مال اونه. و اما نفر آخر، همون آدمه که نه اونقدر بی خاصیته که نخوان تو جلسه ها باشه، نه اونقدر با خاصیت که نقش پر رنگی داشته باشه! همون آدمه که میترسم آینده من باشه، نه اونقدر باخاصیت نه اونقدر بی خاصیت!

+ و من انگار نمیدونم چیکار کنم که از پله "نه اونقدر بی خاصیت" به پله "کاملا باخاصیت" برسم؟!