.
جمعه, ۲۰ شهریور ۱۳۹۴، ۱۱:۱۰ ب.ظ
- برو بیرون سراغ پروانه هایت! تو هیچوقت چیزی نخواهی شد.
انچه هنوز تلخ ترین پوزخند مرا برمی انگیزد «چیزی شدن» از دیدگاه آنهاست، آنها که میخواهند ما را در قالب های فلزی خود جای بدهند. آنها با اعداد کوچک به ما حمله میکنند. آنها با صفر مطلقشان به جنگ با عمیق ترین و جاذب ترین رویاها میایند
"بار دیگر شهری که دوست میداشتم- نادر ابراهیمی"
۹۴/۰۶/۲۰