. :: هــــِجاهای یک مِداد نارِنــــجی

.

شنبه, ۲۷ شهریور ۱۳۹۵، ۱۱:۵۲ ب.ظ

باید از تک تک اکسیژن های موجود توی هوا لذت برد، از آسمان آبی، مسیر های کم ترافیک، آرامش زندگی، شب های سرد و پتویی. باید رفت سراغ خطاطی، گره چینی، گلیم بافی. باید کتاب خوند و فیلم دید. باید یک پشنگ نواز خوب شد. باید به فکر بچه ها بود. اصلا باید تک تک لحظات این یک سال باقی مانده در این شهر را زندگی کرد. باید یک مجسمه ی خوش تراش آماده کرد، یک مجسمه ی خوش تراش که آماده باشد برای ادامه ی زندگی

+ به زودی خواهی دید که من چگونه از درون این قطعه سنگ عظیم حجیم بدهیبت، مجسمه یک آواز مهرمندانه را بیرون میکشم... یک آواز، به نرمی پر کاکایی ها، به نرمی نگاه یک کودک گیلک، به نرمی نگاه یک عاشق صادق محتاج به معشوق مهربان دست نیافتنی

" نادر ابراهیمی "

۹۵/۰۶/۲۷

نارِن° جی

هــــِجاهای یک مِداد نارِنــــجی

هــــِجاهای یک مِداد نارِنــــجی

بنویس...
از هر چه که هست
از هرچه که نیست
از هرچه که اتفاق افتاد
از هرچه که قرار است اتفاق بیفتد
از همین لحظه ها
از همین بودن ها
هر چه که در ذهن داری
و هر چه که در دل

میم جان

شعر کده

روز نوشت

آرزو‌ نوشت

شاد نوشت

حرص نوشت

نارنجی نوشت

بی تو به سر نمیشود

.

نظرات (۲)

ارسال نظر

هــــِجاهای یک مِداد نارِنــــجی

هــــِجاهای یک مِداد نارِنــــجی

بنویس...از هر چه که هستاز هرچه که نیستاز هرچه که اتفاق افتاداز هرچه که قرار است اتفاق بیفتداز همین لحظه هااز همین بودن هاهر چه که در ذهن داریو هر چه که در دل

میم جان

شعر کده

روز نوشت

آرزو‌ نوشت

شاد نوشت

حرص نوشت

نارنجی نوشت

بی تو به سر نمیشود

.

نظرات (۲)

ارسال نظر

بنویس...
از هر چه که هست
از هرچه که نیست
از هرچه که اتفاق افتاد
از هرچه که قرار است اتفاق بیفتد
از همین لحظه ها
از همین بودن ها
هر چه که در ذهن داری
و هر چه که در دل