.
دوشنبه, ۷ مرداد ۱۴۰۴، ۰۸:۰۱ ب.ظ
هفتِ مردادِ چهارصد و چهار در حالی که به سمتِ کوچ میرفتیم، پادکست صدای خونه ی عادیو پادی رو گوش میکردیم و لبخند میزدیم. در نهایت گوشِ جان سپردیم به:
خونه آخرین پناهِ واسه ی خستگی هام
خونه آخرین امیدِ واسه دلبستگی هام
و من در هفتِ مردادِ چهارصد و چهار کلیدِ "کوچی جا" ی عزیزمُ تحویل گرفتم، کوچی جایی که با همه کم و کاستی ها و عیب و نقض هاش برای من دوست داشتنیه ^_^
۰۴/۰۵/۰۷