هــــِجاهای یک مِداد نارِنــــجی

اگر حدود چهارسال پیش تصمیم خود را مبنی بر رفتن به رشته صنایع، واحد غرب گرفته بودم مسلما الان زندگی متفاوتی داشتم؛ شاید دیگر گوشه اتاقم پشنگ خان جایی نداشت، دیگر ما و یک دنیا بچه ی قد و نیم قد نبودیم، دیگر رفیق جانی درکار نبود، شاید دیگر هنر جایگاهش آنجایی که باید میبود نبود، شاید، شاید... نمیدانم چه میشد، شاید اگر آنجا بودم همچنان هفته ای یک بار پیاده سراغ آب اناری روبروی گلدیس میرفتم، شاید هم کارهای بهتری داشتم برای انجام دادن، اما میدانی؟ زندگی هیچ چیزش معلوم نیست، فقط زمان حالش معلوم است، زمان حالی که دل من به اینگونه بودنش خوش است؛ میدانی؟ حال کلی دلم خوب است از انتخاب حدود چهار سال پیشش :)